تفکر در قرآن (قرآن)خداوند بندگانش را به تفکر و تدبر در معارف قرآن تشویق کرده است. در این مقاله آیات مرتبط با تفكّر در قرآن معرفی می‌شوند. فهرست مندرجات۱.۱ - اشراف صدراسلام ۱.۲ - منافقان ۱.۳ - یهودیان ۲ - مذمت اعراض‌کنندگان از تفکر در قرآن ۳ - آثار تفکر در قرآن ۳.۱ - پذیرش قرآن ۳.۲ - نفی وجود اختلاف در قرآن ۳.۳ - برطرف شدن شک ۳.۴ - پیدایش خشوع ۴ - واداشتن مردم به تفکر ۵ - ارزشمند بودن تفکر در قرآن ۶ - فلسفه نزول قرآن ۷ - پانویس ۸ - منبع ۱ - اعراض‌کنندگان از تفکر در قرآن۱.۱ - اشراف صدراسلامعدم تدبر و تفكر اشراف صدر اسلام، درباره قرآن و آيات آن، مورد ملامت خداوند: حَتَّى إِذا أَخَذْنا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذابِ إِذا هُمْ يَجْأَرُونَ لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ قَدْ كانَتْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ تَنْكِصُونَ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الْأَوَّلِينَ. ۱.۲ - منافقانتدبر نكردن منافقان در قرآن، مورد سرزنش خداوند: أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. مقصود از فاعل در «أفلايتدبّرون» منافقان هستند. ۱.۳ - یهودیانتدبر نكردن یهودیان در قرآن، مورد ملامت و سرزنش خداوند: أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. بنا بر اينكه فاعل «افلايتدبّرون» يهود باشد. ۲ - مذمت اعراض‌کنندگان از تفکر در قرآناعراض از تفكر درباره قرآن، مورد مذمت خداوند: ۱. أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. ۲. لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ. ۳. أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الْأَوَّلِينَ. منظور از «القول» قرآن است. ۴. أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها. ۳ - آثار تفکر در قرآن۳.۱ - پذيرش قرآنتفكر و تعقّل در قرآن، زمينه ساز پذیرش قرآن: ۱. أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. ۲. أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ وَ أَنْ عَسى أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ. ۳. لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ. ۴. أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الْأَوَّلِينَ. ۵. أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها. ۳.۲ - نفی وجود اختلاف در قرآننفى وجود هرگونه اختلاف، تضاد و تناقض در قرآن، نتيجه تدبر در آن: أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. ۳.۳ - برطرف شدن شکتدبر در قرآن، موجب برطرف شدن هر نوع شک و شبهه درباره الهى بودن قرآن: أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. ۳.۴ - پیدایش خشوعتعقّل و تفكّر در قرآن، عامل پيدايش خشوع و تواضع در برابر آن: لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. ۴ - واداشتن مردم به تفکراستفاده قرآن از مثالها، براى وا داشتن مردم به تفکر: لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. ۵ - ارزشمند بودن تفکر در قرآنتدبر در قرآن، امرى ارزشمند و لازم: أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً. ۶ - فلسفه نزول قرآنتفكر و انديشه در معارف قرآن، فلسفه نزول آن براى مردم: بِالْبَيِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. ۷ - پانویس۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۲۷، برگرفته از مقاله «تفکر در قرآن». رده‌های این صفحه : قرآن | موضوعات قرآنی
|